1
استادیار، گروه روانشناسی ، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2
استادیار، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ایران
10.22099/jsli.2023.7217
چکیده
این پژوهش با هدف تحلیل روان‌سنجی نسخه کوتاه مقیاس نظم‌بخشی انگیزشی در بین دانشجویان انجام شد. در پژوهش همبستگی حاضر، 300 دانشجو (160 زن و 140 مرد) که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند به نسخه تجدید نظر شده پرسشنامه هدف پیشرفت، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی، مقیاس خودناتوان سازی تحصیلی و نسخه کوتاه مقیاس نظم‌بخشی انگیزشی پاسخ دادند. نتایج روش آماری تحلیل عاملی تاییدی از ساختار دو عاملی مقیاس شامل نظم‌بخشی انگیرشی و قدرت اراده، به طور تجربی، حمایت کرد. نتایج مربوط به همبستگی بین وجوه نظم‌بخشی انگیزشی با هدف‌های پیشرفت، باورهای خودکارآمدی و خودناتوان سازی تحصیلی، شواهدی در دفاع از روایی همگرا این مقیاس فراهم آورد. ضرایب همسانی درونی زیرمقیاس‌های نظم‌بخشی انگیرشی و قدرت اراده به ترتیب برابر با 85/0 و 82/0 به دست آمد. در این پژوهش، نتایج مربوط به وارسی مشخصه‌های فنی نسخه کوتاه مقیاس نظم‌بخشی انگیزشی با تدارک شواهدی درباره روایی سازه و رابطة آن با دیگر سازه‌ها و ملاک‌های مفهومی منتخب، نشان داد که این مقیاس برای سنجش نظم‌بخشی انگیزشی یادگیرندگان، ابزاری روا و پایاست.
)