ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس بی‌صداقتی تحصیلی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روان‌شناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

2 دانشیار بخش روان‌شناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی­های روان­سنجی مقیاس بی­صداقتی تحصیلی بشیر و بلا برای سنجش بی­صداقتی تحصیلی بود. مشارکت­کنندگان پژوهش 452 دانشجو (163 مرد و 289 زن) دوره کارشناسی دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 99-1398 بودند و مقیاس­های بی­صداقتی تحصیلی بشیر و بلا، منش­های اخلاقی خرمائی و قائمی، عدم­ درگیری اخلاقی بندورا و همکاران، تقلب ریمکوس، وظیفه­گرائی گلدبرگ، مسئولیت­پذیری تحصیلی آکبی و همکاران و اهمال­کاری تحصیلی سواری را تکمیل نمودند. به منظور تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی از روش­های تحلیل عاملی تاییدی، همسانی درونی و همبستگی با سایر مقیاس­های مذکور استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی شش عامل تقلب در آزمون، پلاجریسم، کمک بیرونی، تقلب پیشین، تحریف و دروغ درباره تکالیف تحصیلی را تایید نمود. نتایج همبستگی با سایر آزمون­ها نیز روایی همگرا و واگرای مقیاس را تایید نمود. برای تعیین پایایی مقیاس از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که تمامی ضرایب حاکی از همسانی درونی قابل قبول زیر مقیاس­ها و نمره کل مقیاس بود. نتایج نشان می­دهد که مقیاس بی­صداقتی تحصیلی بشیر و بلا از روایی و پایایی بسیار خوبی در دانش­جویان ایرانی برخوردار است و کارایی لازم را برای اندازه­گیری بی­صداقتی تحصیلی در شش بعد مذکور دارد. نتایج بر مبنای شواهد پژوهشی و نظری مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها


الف. فارسی
اعتماد، جلیل و جوکار، بهرام. (1397). بی­صداقتی تحصیلی و باورهای شناخت­شناسی: وارسی نقش تعدیل­گری جنسیت. مجله مطالعات آموزش و یادگیری، 10(1)، 112-132.
بارانی، حمید؛ فولادچنگ، محبوبه و درخشان، معراج. (1398). رابطه ذهن­آگاهی و بی­صداقتی تحصیلی: نقش واسطه­گری امید تحصیلی. مجله مطالعات آموزش و یادگیری، 11(2)، 50- 70.
جوکار، بهرام و حق­نگهدار، مرجان. (1395). رابطه هویت اخلاقی با بی‌صداقتی تحصیلی: بررسی نقش تعدیلی جنسیت. مطالعات آموزش و یادگیری، 8(2)، 143-162.
خامسان، احمد و امیری، محمد اصغر. (1390). بررسی تقلب تحصیلی در میان دانشجویان دختر و پسر. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، 6(1)، 53-61.
خرمائی، فرهاد و فرمانی، اعظم. (1393). بررسی شاخص­های روانسنجی فرم کوتاه پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت. روش­ها و مدل­های روان­شناختی، 4(15)، 29-40.
خرمائی، فرهاد و قائمی، مریم. (1397). بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه منش‌های اخلاقی. دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شیراز.
سواری، کریم. (1390). ساخت و اعتباریابی آزمون اهمال­کاری تحصیلی. فصلنامه اندازه­گیری تربیتی، 2(5)، 97-110.
علیخواه، فردین؛ بولاغی، مهدی و یاقوتی، هدا. (1393). تقلب در امتحان؛ نگاهی از درون؛ مطالعه­ای در بین دانشجویان دانشگاه گیلان. راهبرد فرهنگ، 7(27)، 161-188.
علیوردی­نیا، علی‌اکبر و صالح­نژاد، صالح. (1392). بررسی عوامل موثر در اقدام به تقلب دانشجویان. اخلاق در علوم و فناوری، 8(1)، 85-93.
کشکولی، فرامرز. (1396). تبیین علی رفتارهای آسیب­زای تحصیلی. پایان نامه منتشر نشده دکتری. دانشگاه شیراز. دانشکده علوم تربیتی و روان­شناسی، گروه روان‌شناسی تربیتی.
گل­پرور، محسن. (1394). نقش اخلاق تحصیلی در رابطه عدالت و بی­عدالتی آموزشی با فریب­کاری تحصیلی: مدل معادله ساختاری. فصلنامه روان­شناسی تربیتی، 11(37)، 51-65.
محمودنژاد، خاتون و شیخ­الاسلامی، راضیه. (1398). نقش واسطه­ای عدم درگیری اخلاقی در رابطه بین هویت اخلاقی و رفتار غیرمولد تحصیلی. مطالعات آموزش و یادگیری، 11(76)، 26- 44.
مهبد، مینا و فولادچنگ، محبوبه. (1395). رابطه بین پنج عامل بزرگ شخصیت و رفتار غیرمولد تحصیلی با واسطه­گری مهار ادراک­شده: مد­ل­یابی ساختاری. روان­شناسی تحولی: روان­شناسان ایرانی، 12(47)، 279-265.
 
ب) انگلیسی
 
Achenbach, T. M., & Rescorla, L. (2001). ASEBA school-age forms & profiles. Aseba Burlington.
Adesile, I., Nordin, M. S., Kazmi. Y., & Hussien, S. (2016). Validating Academic Integrity Survey (AIS): An application of exploratory and confirmatory factor analytic procedures. Journal of Academic Ethics, 14(2), 149-167.
Akbay, S. E., Capri, B., & Gunduz, B. (2013). Development of the Academic Responsibility Scale (ARS): A validity and reliability study. International Journal of Academic Research5(4), 451-457.‏
Alsuwaileh, B., & Alradaan, D. (2015). University students’ dishonest academic practices: The case of the College of Basic Education. Ain Shams Educational Journal, 39, 122-147.
Ampuni, S., Kautsari, N., Maharani, M., Kuswardani, S., & Buwono, S. B. S. (2019). Academic Dishonesty in Indonesian College Students: an Investigation from a Moral Psychology Perspective. Journal of Academic Ethics, 1-23.‏
Arhin, A. O., & Jones, K. A. (2009). A multidiscipline exploration of college students’ perceptions of academic dishonesty: Are nursing students different from other college students?.  Nurse Education Today29(7), 710-714.‏
Aronson, J. (2007). Plagiarism-please don't copy. British Journal of Clinical Pharmacology, 64(4), 403-405.
Bandura, A., Barbaranelli, C., Caprara, G. V., & Pastorelli, C. (1996). Mechanisms of moral disengagement in the exercise of moral agency. Journal of Personality and Social Psychology71(2), 364-374.
Bashir, H., & Bala, R. (2018). Development and validation of Academic Dishonesty Scale (ADS): Presenting a multidimensional scale. International Journal of Instruction11(2), 57-74.
Bernardi, R. A., Banzhoff, C. A., Martino, A. M., & Savasta, K. J. (2012). Challenges to academic integrity: Identifying the factors associated with the cheating chain. Accounting Education21(3), 247-263.
Bushway, A., & Nash, W. R., (1977). School cheating behavior. Review of Educational Research47(4), 623-632.
Canarutto, G., Smith, K. T., & Smith, L. M. (2010). Impact of an ethics presentation used in the USA and adapted for Italy. Accounting Education: An International Journal19(3), 309-322.‏
Chapman, K. J., Davis, R., Toy, D., & Wright, L. (2004). Academic integrity in the business school environment: I’ll get by with a little help from my friends. Journal of Marketing Education, 26(3), 236- 249.
Chudzicka-Czupała, A., Lupina-Wegener, A., Borter, S., & Hapon, N. (2013). Students’ attitude toward cheating in Switzerland, Ukraine and Poland. The New Educational Review, 32(2), 66-76.
Dall'Oglio, A. M., Rossiello, B., Coletti, M. F., Caselli, M. C., Ravà, L., Di Ciommo, V., & Pasqualetti, P. (2010). Developmental evaluation at age 4: Validity of an Italian parental questionnaire. Journal of Pediatrics' and Child Health46(7‐8), 419-426.
Davis, S. F., Drinan, P. F. & Gallant, T. B. (2009). Cheating in school: what we know and what we can do. Malden, MA: Wiley-Blackwell.
Ellis, A. P. J., & Christian, M. S. (2011). Examining the effects of sleep deprivation on workplace deviance: A self-regulatory perspective. Academy of Management Journal, 54(5), 913-934.
Garavalia, L., Olson, E., Russell, E., & Christensen, L. (2007). How do students cheat?. In E. Andeman, & T. M (Eds.), psychology of academic cheating (pp. 33-58). San Diego, CA:Elsevier.
Goldberg, L. R. (1999). A broad-bandwidth, public-domain, personality inventory measuring the lower-level facets of several five-factor models. In I. Mervielde, I. Deary, F. D. Fruyt & F. Ostendorf (Eds.), Personality psychology in Europe (Vol. 7, pp. 1-28). Tilburg, the Netherlands: Tilburg University Press.
Guo, X. (2011). Understanding student plagiarism: An empirical study in accounting education. Accounting Education20(1), 17- 37.‏
Iyer, R., & Eastman, J. K. (2006). Academic dishonesty: Are business students different from other college students?. Journal of Education for Business82(2), 101-110.‏
Macale, L., Ghezzi, V., Rocco, G., Fida, R., Vellone, E., & Alvaro, R. (2017). Academic dishonesty among Italian nursing students: A longitudinal study. Nurse Education Today50, 57-61.‏
Macfarlane, B., Zhang, J., & Pun, A. (2014). Academic integrity: a review of the literature. Studies in Higher Education39(2), 339-358.‏
MacGregor, J., & Stuebs, M. (2012). To cheat or not to cheat: Rationalizing academic impropriety. Accounting Education21(3), 265- 287.‏
McCabe, D. L., & Trevino, L. K. (1996). What we know about cheating in college longitudinal trends and recent developments. Change: The Magazine of Higher Learning, 28(1), 28- 33.
Mitchell, M. L., & Jolley, J. M. (2012). Research design explained. Cengage Learning.‏
O'Neill, H. M., & Pfeiffer, C. A. (2012). The impact of honour codes and perceptions of cheating on academic cheating behaviours, especially for MBA bound undergraduates. Accounting Education21(3), 231- 245.‏
Oran, N. T., Can, H. O., Şenol, S., & Hadimli, A. P. (2016). Academic dishonesty among health science school students. Nursing Ethics23(8), 919- 931.
Passow, H. J., Mayhew, M. J., Finelli, C. J., Harding, T. S. & Carpenter, D. D. (2006). Factors influencing engineering students’ decisions to cheat by type of assessment. Research in Higher Education, 47(7), 643–684.
Pavela, G. (1997). Applying the power of association on campus: A model code of academic integrity. Journal of Business Ethics, 16(1), 97–118.
Payne, S. L., & Nantz, K. S. (1994). Social accounts and metaphors about cheating. College Teaching42(3), 90- 96.‏
Pekrun, R. (2006). The control-value theory of achievement emotions: Assumptions, corollaries, and implications for educational research and practice. Educational Psychology Review18(4), 315- 341.
Petress, K. C. (2003). Academic dishonesty: A plague on our profession. Education,123(3), 624-628.
Pincus, H. S., & Schmelkin, L. P. (2003). Faculty perceptions of academic dishonesty: A multidimensional scaling analysis. The Journal of Higher Education, 74(2), 196-209.
Rettinger, D., & Kramer, Y. (2009). Situational and personal causes of student cheating. Research in Higher Education, 50, 293-313.
Rimkus, L. K. (2012). A new measure of counterproductive student behavior. M. A. Thesis. The Faculty of the Department of Psychology East Carolina University.
Roberts, E. (2002). Strategies for promoting academic integrity in CS courses. Paper presented at the Frontiers in Education, 2002. FIE 2002. 32nd Annual.
Ross, G. M. (2004). Plagiarism really is a crime: A counterblast against anarchists and postmodernists. In Proceedings of plagiarism: Prevention, practice & policy conference (pp. 69-70). Newcastle: Northumbria University Press.‏
San, Y. L., Roslan, S. B., & Sabouripour, F. (2016). Relationship between self-regulated learning and academic procrastination. American Journal of Applied Sciences13(4), 459-466.‏
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A beginner's guide to structural equation modeling. Psychology Press.
Smedley, A., Crawford, T., & Cloete, L. (2015). An intervention aimed at reducing plagiarism in undergraduate nursing students. Nurse education in practice15(3), 168-173.‏
Starovoytova, D., Namango, S., & Katana, H. (2016). Theories and models relevant to cheating behavior. Research on Humanities and Social Sciences, 6(17), 108-139.
Swift, C. O., & Nonis, S. (1998). When no one is watching: cheating behaviors on projects and assignments. Marketing Education Review, 8, 27-36.
Taura, A. A., Abdullah, M. C., Roslan, S., & Omar, Z. (2015). Relationship between self-efficacy, task value, self-regulation strategies and active procrastination among pre-service teachers in colleges of education. International Journal of Psychology and Counselling, 7(2), 11-17.
Tuckman, B. W. (1991). The development and concurrent validity of the procrastination scale. Educational and Psychological Measurement51(2), 473-480.‏
Wilkinson, J. (2009). Staff and student perceptions of plagiarism and cheating. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 20(2), 98-105.